May 7, 2025 l Pilipino Mirror
Ang baybayin ng Boracay ay nagbigay ng makapigil-hiningang backdrop para sa kasal ng aking pamangkin na si Jacklyn Ruiz, sa kanyang asawang si Jason East, noong nakaraang buwan.
Paghakbang papunta sa isla, agad akong natangay sa maligayang kapaligiran. Bagama’t ang una kong impresyon ay isang engrandeng, marahil ay labis na pagdiriwang, mabilis na naging malinaw na ang bawat detalye ay isang patunay ng malalim na pagmamahalan nina Jacklyn at Jason at ang kagalakan na kasama ang kanilang pinakamalapit na pamilya at mga kaibigan na nagtipon upang ipagdiwang ang kanilang pagsasama. Dahil alam nilang binuo nila ang kanilang relasyon habang masipag na nagtatrabaho sa ibang bansa – si Jacklyn bilang isang nars sa London at si Jason na namamahala sa isang ari-arian sa US – ang laki ng pagdiriwang ay naramdaman ko na hindi labis, ngunit sa halip ay isang karapat-dapat na pagdiriwang ng kanilang paglalakbay nang magkasama.
Para sa aking sariling pamilya, ang karanasan namin sa Boracay ay naganap sa loob ng tatlong masasayang araw: isang pre-wedding gathering na puno ng pag-asam, ang emosyonal na matunog na araw ng kasal, at isang nakakarelaks na pagdiriwang pagkatapos ng kasal. Sa panahong ito ay natagpuan ko ang aking sarili lalo na sa pagmuni-muni. Sa pagkakaroon ng malay na desisyon na umiwas sa alak mula noong Bagong Taon, partikular mula Enero 5, tinanggap ko ang mga handog ng isla sa ibang paraan. Ang makulay na makasama ang mga mahal sa buhay, ang katangi-tanging lokal na lutuin, at ang nakapagpapalakas na ehersisyo sa mga nakamamanghang beach ng Boracay ay naging aking indulhensiya.
SAng panahong ito ng mapag-isip na kahinahunan ay nagpatibay ng lumalagong pagkaunawa na ang alak, lalo na ang labis, ay kadalasang humahantong sa hindi kasiya-siyang mga hangover at hindi kinakailangang mga gastos. Noong aking kabataan, na minarkahan ng labis na pag paparty sa panahon ng kolehiyo, ay nagturo sa akin ng aral na ito sa pamamagitan ng pamilyar na cycle ng umaga-pagkatapos ng pagsisisi at isang walang kabusugan na ganang kumain ng labis.
Ngayon, lampas na sa aking ikalimampung taon at nagsusumikap pa rin para sa personal na pagpapabuti, ang pagdiriwang na ito na walang alkohol ay parang isang makabuluhang hakbang sa isang positibong direksyon.
Sa masiglang pre-wedding festivities, lumapit sa akin si Jacklyn na may nakaaantig na kahilingan: magbahagi ng ilang salita ng payo sa parte ng programa para sa mga ninong at ninang. Hindi ako agad pumayag, ngunit nangako na ihahanda ko ang aking mga iniisip at ipaalam sa kanya kapag naramdaman kong handa na ako. Gayunpaman, tuluy-tuloy ang daloy ng programa, napuno ng taos-pusong mga toast at kaakit-akit na musikal na pagtatanghal ng aking mahuhusay na mga pamangkin, na lumikha ng napakasayang ambiance na ang naka-iskedyul na oras para sa payo ng ninong at ninang ay mabilis na dumaan.
Gayunpaman, ang kahilingan ay nagtakda ng isang proseso ng pagmuni-muni sa loob ko. Sinimulan kong isipin ang karunungan na nais kong ibigay kina Jacklyn at Jason. Ang aking mga taon ng karanasan sa pag-facilitate ng isang oras na sesyon ng payo para sa Mga Executives sa Pananalapi sa pamamagitan ng Executive Finance Leadership Program ng P&A Grant Thornton-FINEX Academy, isang programang sabik na inaasahan ang ikatlong pagtakbo nito, ay nilagyan ako ng isang balangkas para sa pagpapahayag ng makabuluhang patnubay.
Ang sentral na tema na umalingawngaw sa loob ko para sa kanilang bagong kabanata ay ang konsepto ng “Pagkuha ng Formasyon.” Ang ideyang ito ay bumalik sa aking mga unang taon ng propesyonal noong nagkaroon ako ng pribilehiyong dumalo sa mga sesyon ng pagbuo sa pangunguna ni Bernie Villegas, na kadalasang tinutukoy bilang “Circle” sa loob ng konteksto ng Opus Dei.
Para sa akin, hindi ito nagkataon kundi isang sinasadyang pagpili. Ang aking pagbuo ng mga taon sa isang paaralang Heswita ay malalim na nakatanim sa akin ang kahalagahan ng patuloy na pagpapabuti sa sarili, na naglalagay ng isang matibay na pundasyon para sa personal at propesyonal na paglago.
Habang ang aking mga taon sa kolehiyo sa UPLB ay pangunahing nakatuon sa intelektwal na pag-unlad, na marahil pinababayaan ang tahasang espirituwal na paghubog, nakilala ko ang mahalagang papel ng isang matatag na espirituwal na kompas, na nakasentro sa kabutihan at etikal na pagkilos, sa pagkamit ng tunay na propesyonal na kapanahunan. Ang paniniwalang ito ang nagbunsod sa akin na patuloy na hikayatin ang mga executives na aking bininigyan ng payo na aktibong humanap ng pagbuo at makisali sa patuloy na pagtatasa sa sarili bilang isang landas sa pagiging mas mahuhusay na pinuno at indibidwal.
Ang aking kamakailang desisyon na umiwas sa alak mula noong simula ng taon ay, sa aking sarili, isang gawa ng “pagkuha ng pormasyon.” Ito ay isang malay na pagsisikap na pinuhin ang aking sarili, upang matiyak na ako ang may kontrol sa halip na kontrolin ng mga panlabas na impluwensya. Nakikita ko ang isang parallel sa pagkain; ang labis na pagkonsumo, na lumalampas sa mga pangangailangan ng ating katawan, ay hindi maiiwasang humahantong sa mga isyu sa kalusugan. Ang alkohol, sa kontekstong ito, ay isa pang elemento na nangangailangan ng maingat na pag-moderate. Sa pamamagitan ng pagsasagawa ng pagtitimpi sa parehong pagkain at pag-inom, ang mga propesyonal o maging ang mag-asawa ay maaaring linangin ang mas malusog na pamumuhay at, mahalaga, bumuo ng isang mas secure na pinansiyal na hinaharap na magkasama.
Kaya naman, ang aking taos-pusong payo kina Jacklyn at Jason, kahit na hindi nasabi sa panahon ng programa, ay nananatili: yakapin ang patuloy na paglalakbay ng “pagkuha ng pormasyon.” Nawa’y lagi kayong magsikap na maging mas mahusay na bersyon ng inyong sarili, indibidwal at bilang mag-asawa.
Ang aking pinakamainit na pagbati at pinakamahusay na pagbati sa bagong kasal! Mabuhay ang bagong kasal!
***The views expressed herein are his own and do not necessarily reflect the opinion of his office as well as FINEX. For comments, email carlos.cervantes@powersource.group. Photo is from Pinterest.